Mijn blog is nodig aan een update toe, de afgelopen weken veel activiteiten voor mijn werk gerealiseerd waardoor de fotografie op een wat lager tempo heeft gestaan. De opdracht van het magazine heb ik nog niet kunnen uitvoeren en tijdens het assesment vorige week had ik dan ook geen werk om te laten beoordelen. Geen studiepunten behaald in dit blok. Het magazine ga ik de komende maand alsnog realiseren, het idee is er en leeft voor mij steeds meer. Ik hoop dan ook dat ik voldoende modellen (medewerkers) kan vinden die mee willen werken aan mijn opdracht door model te staan ,wordt vervolgt.
In november heb ik een bezoek gebracht aan de expositie van Nan Goldin in het Nederlands fotomuseum in Rotterdam. De expositie had ik vorig jaar al gezien in CO Berlin in Berlijn en ik vond deze geweldig, alle reden dan ook om deze opnieuw te zien. De fotografie die typisch jaren 70 is spreekt mij aan, de wijze van presenteren via beamers met muziek is weer eens een andere manier van presenteren. Weliswaar krijg je in enkele minuten meer dan honderd beelden te zien en heb je niet de gelegenheid om een beeld goed te kunnen bekijken, het geeft wel een goed beeld van de fotografie en het verhaal bij de foto's. Nan Goldin staat dan ook in mijn rijtje van favoriete fotografen.
Nan Goldin’s photographs are as touching and present today as they were thirty years ago. Their fascination does not necessarily stem from their subject matter – oscillating between glamour and the gutter, with moments of euphoria and happiness – but from their radical intimacy. Goldin approaches only those who are close to her with her camera, thus sensitively capturing identity, sexuality, desire, violence, sickness and mourning. She does not just empathize with the hardships and pleasures of her friends and family, but is herself therein an essential part. Her immediate photographs are considered as an authentical image of her living invironment. At the same time Goldin is still breaching taboos with her highly politically diary.
In december 2010 is Nederland sinds lange tijd weer eens bedekt met een dik pak sneeuw, ondanks alle ongemakken in het verkeer is het voor een fotograaf toch een bijzonder moment om in Nederland foto's te maken. Als er de nacht ervoor net een vers pak sneeuw is gevallen pak ik mijn camera en ga naar het plaatsje Leur om prachtige foto's van het landschap met de knotwilgen te maken en een oud schuurtje met prachtig licht als net de zon bijna door komt. Even verder op loop ik over de maasdijk bij Balgoy en ook hier prachtige omstandigheden, de zon komt nog net niet door en boven de sneeuw onstaat een flinke laag dichte mist wat het landschap een surrealistisch aanzicht geeft. Van het kasteel in Wijchen heb ik al vaak foto's gemaakt met niet eerder met sneeuw en prachtig licht. Hieronder enkele foto's die ik op deze dag gemaakt heb.
|
Landschap in het dorp Leur |
|
Dorpje Leur |
|
Mist en sneeuw vanaf de maasdijk in Balgoy |
|
Kasteel te Wijchen in sneeuw |
Bij fotoclub wijchen was de gezamelijk opdracht in de maand december maak gedurende 24 uur dat je wakker bent ieder heel uur een foto van een onderwerp dat je op dat moment ziet of van je bezigheid. Erg leuk om te doen, ik heb zelf oudejaarsdag gekozen om deze opdracht te doen wat geresulteerd heeft in 19 foto's van deze dag. Eerst had ik alle foto's seperaat afgedrukt en ondanks dat ze een serie vormen zijn het toch individuele beelden. Ik kreeg het advies om ze in een polaroid te plaatsen. Heb dit met lightroom via afdrukken in een polaroid raampje afdrukt met het resultaat hieronder. Door het op deze manier te presenteren is het meer een serie geworden. Leuke en leerzame opdracht.
|
24 uur marathon |
Reacties
Een reactie posten