Bezoek Foam - Fotomuseum en start nieuwe module Fotovakschool
In de laatste week van januari start ik met een nieuwe module van mijn opleiding. Deze module staat in het teken van locatie fotografie en het gebruik van reportage flitsers. De lessen van deze module worden gegeven door een andere docent, Mich Buschman een ervaren fotograaf met veel ervaring die naast het fotograferen ook veel schrijft voor Focus en verschillende boeken heeft geschreven.
De 1e 2 lessen zitten erop en ik mag concluderen dat ik hier veel heb geleerd en door een goede uitleg, nu eindelijk onder de knie hoe je een goed belichte foto maakt met invulflitsen door middel van een reportage flitser. Voor de achtergrond stel je eerst de juiste sluitertijd in (zonder flits) en het onderwerp dat je in wil flitsen met diafragma en evt. een stop onder of over belichten van de hoeveelheid licht die door de flitser wordt afgegeven. Door het doen van enkele simpele opdrachten ervaar je dan ook het verschil dat je toepast om tot een goed belichte foto te komen.
Voor deze module is een keuze mogelijk in de opdrachten voor het assesment. Ik kan kiezen uit 8 foto's als serie; 1. uit het leven van...., 2. van de versierde mens, 3. natuur en landschap of 4. interieur/ exterieur.
Na iedere les krijgen we huiswerk opdrachten om foto te maken voor de volgende les. Voor de 1e ste les waren dit portretten op locatie met en zonder invulflits. Na de 2e les de opdracht om 8 verschillende buiten foto's te maken met verschillende lichtmomenten. De dag die ik tot mijn beschikking had afgelopen week was een dag met grijze Hollandse wolkenluchten en een avond na mijn werk om de ondergaande zon nog wat mee te nemen. Ik heb alle foto's in het gebied langs de maas gemaakt. Mooie natuurlijke omgeving met veel interessante plekken waar ik zeker de komende maanden nog eens vaker ga fotograferen. Hieronder enkele foto's die ik naar aanleiding van de opdracht in de 2e les heb gemaakt.
In de afgelopen weekenden ook tijd gemaakt voor een bezoek aan het Foam in Amsterdam en het Nederlands fotomuseum in Rotterdam. In het Foam in Amsterdam waren 2 exposities die zeer de moeite waard zijn. Een expositie van Joan Fontcuberta die bestaat uit grote afdrukken van foto's die geen foto zijn maar in werkelijkheid volledig het product van 3D software, ontwikkeld voor de Amerikaanse luchtmacht. De fotograaf voerde bestaande geschilderde of gefotografeerde landschappen in de computer in. Wat overblijft zijn gerecyclede landschappen, interpretaties, die Fontcuberta "post-landscapes" noemt.
De andere expositie " More real than reality" van W. Eugene Smith was ook erg mooi om te zien.
In het Nederlands fotomuseum in Rotterdam bezoek ik de expositie Angry en de exposite van Chema Madoz.
Sinds 9/11 is radicalisering een hot topic en wordt radicalisme per definitie bestempeld als negatief. Maar vormde het – geboren uit idealisme – niet vaak ook een drijvende kracht achter maatschappelijke veranderingen? En wie is radicaal en wie bepaalt dat? Neemt het radicalisme in Nederland toe, of is vooral de beeldvorming veranderd? ANGRY kijkt naar radicalisering onder jongeren en zoekt naar antwoorden op deze vragen vanuit drie perspectieven: kunstenaars, de media en jongeren zelf. ANGRY een rijke tentoonstelling over een -in deze tijden van polarisatie- zeer actueel onderwerp dat ons allemaal aangaat. De foto's van de fotografen Monica Nouwens, Stacii Samidh en de portretten van Ari Versluis en Eva Frapiccini spreken mij erg aan. Helemaal top vind ik de 3 portretten van Rineke Dijkstra.... erg mooi.
De andere expositie is van Chema Madoz. Madoz laat op aanstekelijke wijze zien hoe beperkt ons eigen kijken doorgaans is en hoe je dat met fotografie op speelse wijze kunt doorbreken. Aan de basis van zijn werk liggen, behalve een mix van surrealisme en ironie, een grote liefde voor het medium en een groot technisch vakmanschap: zijn perfecte afdrukken - altijd zwart-wit - zijn van een grote schoonheid en zullen je stuk voor stuk verbazen. Prachtige beelden
Antoon Tychon
De 1e 2 lessen zitten erop en ik mag concluderen dat ik hier veel heb geleerd en door een goede uitleg, nu eindelijk onder de knie hoe je een goed belichte foto maakt met invulflitsen door middel van een reportage flitser. Voor de achtergrond stel je eerst de juiste sluitertijd in (zonder flits) en het onderwerp dat je in wil flitsen met diafragma en evt. een stop onder of over belichten van de hoeveelheid licht die door de flitser wordt afgegeven. Door het doen van enkele simpele opdrachten ervaar je dan ook het verschil dat je toepast om tot een goed belichte foto te komen.
Voor deze module is een keuze mogelijk in de opdrachten voor het assesment. Ik kan kiezen uit 8 foto's als serie; 1. uit het leven van...., 2. van de versierde mens, 3. natuur en landschap of 4. interieur/ exterieur.
Na iedere les krijgen we huiswerk opdrachten om foto te maken voor de volgende les. Voor de 1e ste les waren dit portretten op locatie met en zonder invulflits. Na de 2e les de opdracht om 8 verschillende buiten foto's te maken met verschillende lichtmomenten. De dag die ik tot mijn beschikking had afgelopen week was een dag met grijze Hollandse wolkenluchten en een avond na mijn werk om de ondergaande zon nog wat mee te nemen. Ik heb alle foto's in het gebied langs de maas gemaakt. Mooie natuurlijke omgeving met veel interessante plekken waar ik zeker de komende maanden nog eens vaker ga fotograferen. Hieronder enkele foto's die ik naar aanleiding van de opdracht in de 2e les heb gemaakt.
 |
| Foto's van de Maas in de gemeente Wijchen |
In de afgelopen weekenden ook tijd gemaakt voor een bezoek aan het Foam in Amsterdam en het Nederlands fotomuseum in Rotterdam. In het Foam in Amsterdam waren 2 exposities die zeer de moeite waard zijn. Een expositie van Joan Fontcuberta die bestaat uit grote afdrukken van foto's die geen foto zijn maar in werkelijkheid volledig het product van 3D software, ontwikkeld voor de Amerikaanse luchtmacht. De fotograaf voerde bestaande geschilderde of gefotografeerde landschappen in de computer in. Wat overblijft zijn gerecyclede landschappen, interpretaties, die Fontcuberta "post-landscapes" noemt.
 |
| Landschap van Joan Fontcuberta (in FOAM) |
 |
| Landschap van Joan Fontcuberta (in FOAM) |
De andere expositie " More real than reality" van W. Eugene Smith was ook erg mooi om te zien.
Deze winter presenteert Foam een retrospectief van W. Eugene Smith (V.S. 1918 - 1978). Smith kan gezien worden als de grondlegger van het foto-essay. Zijn uitgebreide beeldverhalen met begeleidende teksten verschenen in tijdschriften als het wereldberoemde Amerikaanse Life, gedurende de hoogtijdagen van de fotojournalistiek in de jaren vijftig. Smith's zwart-wit reportages kenmerken zich door een sterke betrokkenheid en sociaal bewogen onderwerpskeuze. Foam toont zes van de belangrijkste series, waaronder The Country Doctor (1948), dat gezien wordt als het eerste officiële 'foto-verhaal' in de fotojournalistiek. Ook andere bekende series alsNurse Midwife, A Man of Mercy, Spanish Village, Pittsburgh en Minamata zijn opgenomen in de tentoonstelling. Naast de foto's zijn er tijdschriften te zien en wordt de korte documentaire Lamp unto my feet gepresenteerd. Hieronder een voor mij erg aansprekende foto.
 |
| Foto van W. Eugene Smith |
In het Nederlands fotomuseum in Rotterdam bezoek ik de expositie Angry en de exposite van Chema Madoz.
Sinds 9/11 is radicalisering een hot topic en wordt radicalisme per definitie bestempeld als negatief. Maar vormde het – geboren uit idealisme – niet vaak ook een drijvende kracht achter maatschappelijke veranderingen? En wie is radicaal en wie bepaalt dat? Neemt het radicalisme in Nederland toe, of is vooral de beeldvorming veranderd? ANGRY kijkt naar radicalisering onder jongeren en zoekt naar antwoorden op deze vragen vanuit drie perspectieven: kunstenaars, de media en jongeren zelf. ANGRY een rijke tentoonstelling over een -in deze tijden van polarisatie- zeer actueel onderwerp dat ons allemaal aangaat. De foto's van de fotografen Monica Nouwens, Stacii Samidh en de portretten van Ari Versluis en Eva Frapiccini spreken mij erg aan. Helemaal top vind ik de 3 portretten van Rineke Dijkstra.... erg mooi.
De andere expositie is van Chema Madoz. Madoz laat op aanstekelijke wijze zien hoe beperkt ons eigen kijken doorgaans is en hoe je dat met fotografie op speelse wijze kunt doorbreken. Aan de basis van zijn werk liggen, behalve een mix van surrealisme en ironie, een grote liefde voor het medium en een groot technisch vakmanschap: zijn perfecte afdrukken - altijd zwart-wit - zijn van een grote schoonheid en zullen je stuk voor stuk verbazen. Prachtige beelden
 |
| Chema Madoz |
Antoon Tychon
Reacties
Een reactie posten