Bezoek Noorderlicht fotofestival

- oktober 31, 2011

Samen met mijn studiegenoten en de docent breng ik op donderdag 6 oktober de het fotofestival Noorderlicht in Groningen.

De Aa-kerk in Groningen

Sinds het begin van deze eeuw woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. Metropolis – City Life in the Urban Age toont de vele gezichten van de moderne stad.

Nooit groeide het aantal stadsbewoners harder dan de afgelopen decennia. Het versterkte de rol van de stad als cultureel, economisch en sociaal zenuwcentrum. In steden worden een cultuur en moraal gevormd die tot ver buiten de stadsgrenzen worden geëxporteerd.

In fotografie van uiteenlopende aard – documentair én geconstrueerd – leidt Metropolis u letterlijk door een stad van beelden. Metropolis legt de ziel van de metropool bloot, de plek waar onze toekomst wordt gemaakt.

METROPOLIS is een roman in zes hoofdstukken. Deze vertellen het spannende, schokkende, prachtige en overweldigende verhaal van City Life in the Urban Age.

1. Verwonderd

De aantrekkingskracht van de stad is onweerstaanbaar. Al die mensen die hier voor je gelopen hebben. De gebouwen die er staan of hebben gestaan, omhangen met herinnering, betekenis, geschiedenis. Vergaap je aan deze stenen beroemdheid, tot je bijna verblind wordt door haar overdaad. Maak er een foto van, kader het in en selecteer. Herinner het je.

2. Verdwaald

De zwerver warmt zich aan de uitstoot van een airco. Het meisje staart, gehuld in een deken van troost, uit over de stad. Het naamloze gezicht in de metro, verloren in een halfslaap, heeft ergens een station gemist. Waarom kwamen ze hier? Wie zorgt er voor hen? Wie zijn ze? Besta je wel als het niet is in de ogen van anderen? Onuitgesproken vragen. En de stad raast door, aan hen voorbij.

3. Raderwerk

Neerkijkend op de stad, de metaforen die zich opdringen. Een machine. Een artificieel brein dat werkt volgens de strikte protocollen van commercie, productie en consumptie. Een niet te temmen beest dat zich voedt met arbeid, grondstoffen en energie. Wij draaien mee in de processen. In fabrieken. In auto’s, liften en metro’s. In de bloedbanen van de stad. Anoniem en ondergeschikt.

4. Lacune

De natuur onderhoudt zichzelf, de altijd hongerige stad eist dat we haar onderhouden. Zodra de mens, de bouwkunst of de economie tekortschiet, verwelkt de stad. Daar: het geluid van gehaaste schoenen. Daar: de metalen grimas van rolluiken, de onttakelde flats, de neergeslagen wetteloosheid van graffiti. Daar: de boombox of het bierflesje dat kapot valt. We zien, horen, ruiken het – het hart slaat over. Dit is de wereld van het menselijk tekort. Van de droom die nachtmerrie werd.

5. Assemblage

Steen op hout op staal op glas, in combinaties even divers als de mensen door en voor wie ze zijn opgericht. Hypermoderne hoogbouw. De lappendeken van de favela. De nieuwe kathedralen van het consumentisme. Wat gemaakt en afgebroken wordt, vertelt over hoop en teleurstelling. Geschiedenis wijkt voor toekomst die geschiedenis wordt. Nooit is de stad af. Ze vormt zich rond je en in je, met haar vormen, haar licht, haar woorden en haar beelden.

6. Thuis

Rustig maar, dit is het oog van de storm. Sluit deuren, ramen, gordijnen, het hek van de tuin. Sluit de stad buiten en jezelf binnen, in een luxe appartement of een zelfgebouwd hutje. De poster aan de muur, dat ben jij. De boeken in de kast, jij. De magneetjes op de vriezer en de foto’s in fotolijsten. In de maalstroom van daarbuiten weeg je niks, hier ben je God. In dat ene stukje stad dat je zelf kunt maken en bewaken.

Epiloog: Verkenning

In het doolhof van straten, gebouwen, gangen en kamers, in de maalstroom van indrukken, in de storm van licht en geluid: de mens. Zoekend naar een houding, een richting, identiteit. Mijmerend. Op de tast. Zijn vingers op de huid van de stad.

Hieronder een aantal foto's die ik gemaakt heb tijdens de expositie. Vond de tentoonstelling erg wisselend, er waren beelden bij die ik o.a. ook op de foto's heb staan die ik erg boeiend vind. Er zijn ook serie's waarbij het verhaal over de foto's absoluut een must is om de foto's goed te kunnen interpeteren. Vond het bekijken van de expositie zeker de moeite waard, wel jammer was dat dit een lesdag kost, had het ook prima buiten school zelf of samen met enkele studenten kunnen doen. Nu krijg ik toch een beetje het gevoel dat mijn dure lesgeld niet juist besteed is.